رابطه یافته های سی تی اسکن مغزی با سطح هوشیاری، یافته های جراحی و سرنوشت بیماران مبتلا به خونریزی های تروماتیک داخل جمجمه

زمینه: یکی از شایع ترین علل مرگ در افراد بین 45-1 سال، آسیب تروماتیک مغز است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط یافته های سی تی اسکن مغزی با سطح هوشیاری، یافته های جراحی و سرنوشت بیماران مبتلا به خونریزی داخل مغزی ناشی از تروما است. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است و بر روی 41 بیمار ترومای سر مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی کرمانشاه که دچار خونریزی مغزی واضح قابل رؤیت و اندازه گیری در کلیشه سی تی اسکن بوده اند، گرفت. سطح هوشیاری بیمار نیز با معیار gcs (glasgow coma scale) در بدو ورود و با فواصل زمانی 6 و 24 ساعت پس از جراحی، اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری و  نرم افزار spss 20 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته های سی تی اسکن، محل هماتوم در 18 نفر (9/43%) اپیدورال، 11 نفر (8/26%) سابدورال و 12 نفر (3/29%) اینتراپارانشیمال بود. میزان کاهش سطح هوشیاری در بدو ورود در 4/48 درصد خفیف، 29 درصد متوسط و 6/22 درصد شدید بود. بین میزان سطح هوشیاری در بدو ورود، قبل از جراحی، 24 ساعت پس از جراحی و هنگام ترخیص با سرنوشت بیماران جراحی شده ارتباط معناداری وجود داشت. بین سطح هوشیاری در هنگام ترخیص با سرنوشت بیماران جراحی نشده ارتباط معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: سرنوشت بیماران ترومای مغزی به سطح هوشیاری وابسته است و حجم هماتوم و میزان شیفت خط وسط در سی تی اسکن با سطح هوشیاری بیماران رابطه معکوس داشت.